هر‌موقع قهرمانی دچار بلایی میشه/ همه به یادش می‌افتن و زبون به افسوس باز میکنن که ای کاش قبل از اینکه دیر بشه، قدرش رو می‌دونستیم!
مثل اینکه قهرمان برای ما فقط زمانی قهرمانه که پیش ما نباشه/ دور باشه یا از دنیای ما رفته باشه.
شاید به همین دلیله که بعضی از بزرگان ورزش ما از ما فاصله میگیرن/ به کشورهای دوردست میرون تا کاری برای خودشون دست و پا کنن و از دنیای ورزش دور نمونن چون اینجا در کشور خودشون کسی اون‌ها را به بازی نمیگیرن.
قهرمانان ما اینجا بیشتر بازی میخورن تا اینکه به بازی گرفته بشن.
تا نام یه ورزشکار بزرگ را میشنویم به سرعت به یاد افتخارآفرینی‌هاش می‌افتیم و از بودنش در کنارمون احساس غرور می‌کنیم اما این حس چند دقیقه یا در بهترین حالت چند ساعت بیشتر دوام نمی‌آره و بعد از گذشت این زمان کوتاه، همه چیز از یادمون میره.
احمدرضا عابدزاده یکی از همین قهرمانانه که چند روزیه حال خوشی نداره.
حال ناخوش عقاب آسیا باعث شده دوباره اهالی فوتبال و علاقمندان به این رشته ورزشی به یادش بیفتن و مدام حالش رو از همدیگه بپرسن. همینا وقتی احمدرضا در ایران بود سراغش رو نمیگرفتن و کسی نمی‌خواست که از خودش و تجربه‌اش استفاده کنه.
عابدزاده چون مجال کار در ایران رو ندید و از انتقال تجربیاتش به دروازه بانان ایرانی در تیم‌های ایرانی ناامید شد/ راه دیار ینگه دنیا رو پیش گرفت تا اونجا شاید به یکی دو تا جوون آمریکایی درس دروازه بانی بده.
دروازه‌بان اسطوره‌ای فوتبال ایران در سال‌هایی که از خداحافظی‌اش از فوتبال گذشته/ سختی‌های زیادی کشیده. بار‌ها گفته شد که از عابدزاده در پست‌های مختلف استفاده میشه و شایعه بکارگیری تجربه او از پرسپولیس تا تیم ملی کشیده شد اما همه اون حرف‌ها هیچ بود و هیچ.
قصد نداریم برای دست اندرکاران تیم‌های فوتبال در ایران تعیین تکلیف کنیم که از کی استفاده کنن یا از کی بهره نبرن بلکه تمام حرف اینه که وقتی کسی مثل احمدرضا عابدزاده به جای کار در ایران و آموزش جوونای ایرانی، راهی خارج از کشور بشه و نسبت به کار در تیم‌های ایرانی بدگمان باشه، باید نگران باشیم و علت رو در رفتار خودمون جستجو کنیم.
واقعا تاحالا از خودمون پرسیدیم که چرا کسی مثل احمدرضا عابدزاده عطای کار در وطن رو به لقاش میبخشه و چمدونش رو به مقصد یه کشور دیگه می‌بنده؟
چرا فقط شعار احترام به قهرمانان و رعایت حرمت پیشکسوتان رو می‌دیم؟
چرا تا وقتی عابدزاده‌ها، حجازی‌ها، نامدار‌ها، اکرامی‌ها، دهداری‌ها و مانند این‌ها پیش ما هستن از اون‌ها استفاده نمی‌کنیم و قدرشون رو نمیدونیم؟
چرا با دست خودمون کاری می‌کنیم که قهرمانانمون وطن رو ترک کنن در حالیکه میتونن در ایران بمونن و با آموزش جوونای ایرانی یه بار دیگه به کشور خدمت کنن؟
این سوالات اونقدر مهمن که میشه درباره‌شون کتاب‌ها نوشت و حرف‌ها زد.
میگن اگه می‌خواهی عزیز بشی یا دور شو یا بمیر.
بیاین قدر داشته‌هامون رو بدونیم و از بزرگان و قهرمانانمون اونطور که شایسته است تجلیل کنیم، قبل از اونکه عزیزانمون برای عزیز موندن از ما دور بشن/ یا...
پدیده مشهد
نفت آبادان
نساجی مازندران
گل گهر سیرجان
سیاه جامگان
شهرداری بندرعباس
استقلال اهواز
گیتی پسند اصفهان
نیروی زمینی تهران
الوند همدان
فولاد یزد
شهرداری یاسوج
گهر دورود
نفت وگاز گچساران
ایرانجوان بوشهر
نفت مسجد سلیمان
پیکان تهران
یزد لوله
راهیان کرمانشاه
مس رفسنجان
ابومسلم خراسان
پاس همدان
آلومینیوم بندرعباس
البدر بندرکنگ
سایپا شمال
۲ - ۱ 
استقلال
فولاد
پرسپولیس
سپاهان
نفت تهران
تراکتورسازی
سایپا
گسترش فولاد
استقلال خوزستان
داماش گیلان
صبا قم
ذوب آهن
راه آهن سورینت
فجرسپاسی
هدف از ایجاد این وبلاگ اطلاع رسانی درخشش ورزشکاران استان کرمان در رقابت های مختلف ورزشی است و امیدوارم مطالب درج شده مورد توجه قرار گیرد و نکته دیگه اینکه