آیا این 5 تیپ نور طبیعی را امتحان کرده اید؟

نور طبیعی مهمترین و قدرتمندترین ابزار در دسترس و رایگان برای عکاسان در سراسر جهان است. درک اینکه نور طبیعی چطور کار می کند و چگونه با آن کار کنیم، یکی از راه های کلیدی مؤثر در جهت اینکه همه ما می توانیم عکاسی مان را بدون صرف هزینه های بیشتر در تجهیزات تجملی عکاسی بهبود ببخشیم، می باشد. در این مقاله من (نویسنده) به 5 نکته که معتقدم حیاتی ترین راه برای بهترشدن کار با نور طبیعی است و به بهترشدن عکاسی مان می انجامد اشاره می کنم.
قبل از اینکه به این نکات اشاره کنم، توجهتان را به یک واقعیت مهم جلب می کنم. ما عکس می گیریم تا ارتباط بصری ایجاد کنیم. هدف ما از عکسهایمان اینست که میخواهیم داستانی را روایت کنیم یا خلق و خویی را نشان دهیم. و یا یک فضایی را خلق کنیم که یک فرد دوست دارد در یک مکان یا با یک شخص خاص باشد. خیلی مهم است که این را در ذهنمان نگه داریم، زیرا به ما کمک می کند تا هر چیزی را در منظر خودش قرار دهیم. این امر به ما کمک می کند تا پی ببریم که نور طبیعی نه چیزی بیشتر و نه چیزی کمتر از یک وسیله ارتباطی بصری است.

•    بدانید که ویژگی های نور طبیعی تغییر می کند

ویژگی های نور طبیعی در طول روز بخاطر هوا و شرایط دیگر تغییر می کند و اصولاً می توانید بگویید که در آنجا انواع مختلف نور وجود دارد. انواع مختلفی از نور که در یک منظر بوجود می آید که در ظاهر کاملاً متفاوتند، بطوریکه شما می توانید در عکس های بالا ببینید، که در زمان های مختلف یک روز گرفته شده است.(چپ: ابتدای صبح، وسط: طلوع خورشید، راست: وسط روز)
برای عکاسان این بدان معنی است که اگر با صحنه ای مواجه شدید که شبیه چیزی که مد نظرتان است نبود، می توانید این شانس را داشته باشید تا آن را در یک زمان و نور دیگری، بدست بیاورید.

•    به دنبال نور طبیعی بر حسب خوب یا بد بودن نباشید.



خیلی از ما اصولاً با این ایده عکاسی را آموخته ایم که نور در زمان طلایی (Golden time) نور خوبی برای عکاسی و حتی بهترین نور برای عکاسی است. اینگونه مطرح شده که نور تند نیمروز بطور کلی نوع نور نامناسبی است. در واقع، این نوع نگاه به نور می تواند خلاقیت را خیلی محدود کند.
نور ساعت طلایی هر چیزی را زیبا و سحر آمیز می کند که این بخاطر نرمی و کیفیت رنگ طلایی اش است. تصویر فوق یک نمونه مهم از ساعت طلایی یک صحنه زیباست. اما چطور می توانیم تصویری را خلق کنیم که تاحدی زیبایی یک مکان یا یک شخص را ندارد؟ نور زمان طلایی در چنین موقعیتی ممکن است مناسب نباشد.
 


تصویر فوق یک مثال خوب از وقتی است که نور تند حوالی نیمروز ممکن است نور ترجیح داده شده باشد. با این عکس من در درجه اول خواستم تا با چیزی که شبیه به کار در محیط خشن که همراه با آفتاب سفید است ارتباط برقرار کنم. خواستم چیزهایی را از این طریق در رابطه با کار با نیروی دست بیان کنم. اگر تصویر در یک ساعت طلایی گرفته می شد، ممکن بود نمای زیبا و رمانتیکی شود که به احتمال زیاد پیام منتقل نمی شد. در نور تند نیمروز، سایه های سخت و نورهای سفید به من کمک کرد تا دقیقاً با چیزی که مد نظرم بود ارتباط برقرار کنم. در نتیجه توصیه من اینست که به انواع مختلف نور طبیعی به عنوان ابزارهایی در یک مجموعه ابزار، نگاه کنید.

•    وسواس در دیدن نور



به نور در زندگی هر روزتان خوب نگاه کنید، اینکه نور چگونه با هر چیزی در اطرافتان مانند تکه های غبار و آب درهم می آمیزد. نگاه کنید که چطور با جابجایی شما از یک مکان به مکان دیگر، نور هم تغییر می کند و سایه ها را پراکنده می کند. ببینید بعضی عکاسان چگونه از نور در کارهایشان بهره می برند. هدف اینست که خودتان را تعلیم دهید تا چشم هایتان تمرین کنند که حالات نوری مختلف را تشخیص دهند و در نهایت بتوانند پیش بینی کنند که چه زمانی بعضی از نورهای گریزان ممکن است رخ دهد.
این امر در عکس بالا محقق شده است که من مشابه این حالت نوری را قبلاً دیده بودم. من می دانستم که منبع نور باریک به همراه دود می تواند یک منظره نمایشی از پرتو نور، زمانی که دود را در زاویه مرکزی روشن می کند بوجود بیاورد. در این وضعیت خورشید نقش تنظیم کننده را داشت. از اینرو خورشید دود را درست در زاویه مناسب روشن کرد. من یک منبع نوری باریک داشتم، یک راهرو که می توانستم از دوستم بخواهم که آن منبع را باریک تر کند، بنابراین نتیجه مفید بود.

•    تجربه کردن و عکس گرفتن فقط به این خاطر است که ببینیم چطور هر چیزی از درون ویزور قابل ترجمه است



این کافی نیست که شما چقدر نور طبیعی دیده اید و یا به چه مقدار درباره حالات نوری مطالعه کرده باشید. حقیقت اینست که بیشتر از مطالعه علم عکاسی برای این امر، شما نیاز به عکاسی کردن دارید. تجربه لزوماً منجر به خلق یک شاهکار نمی شود، اما کمک می کند تا بفهمید نور در بسیاری از موقعیت ها چگونه کار می کند. اگر یک منظره جذاب نوری را دیدید و در این فکر بودید که چطور به آن به شکل یک تصویر نگاه کنید، از آن منظره عکاسی کنید. این دقیقاً همان چیزی است که من آن را در عکس بالا انجام دادم. من دیدم که صحنه دارای نور پس زمینه است، اما همان لحظه منبع نور دیگری نیز در پشت  سر من بود. این فکر اولین بار به ذهنم رسید که «چطور از کار در می آید؟»، اما من تجربه اش کردم و یک نمایش کوچکی را ساختم که به پایان رسید و یک تصویر قوی خلق شد.

•    نمایش با پیش پردازش در ذهن
 




مهم نیست که دوربینمان خوب باشد، ما بدون حمایت نرم افزارهای پیش پردازش کننده مانند لایت روم، قادر به تسخیر تمام محدوده تونال ایجاد شده بوسیله بعضی از موقعیت های چالش برانگیز نور نیستیم. برای خلق چنین موقعیت هایی این مهم است که خودتان را کجا قرار دهید که این شانس را داشته باشید تا بیشترین جزئیات را بگیرید. این ممکن است به معنای کم یا بیش از حد نشان دادن عناصر خاص یک صحنه باشد. اجازه دهید با یک مثال توضیح دهم.
در اولین تصویر بالا شما می بینید که صورت های این دو مرد تاریک دیده می شود، آن ها کمترازحد نشان داده شده اند. این تصویری است که مستقیماً از دوربین بدست آمده و تصمیم من بوده و کمتر از حد خواستم نشانش بدهم. خوب نشان دادن صورت ها منجر به نشان داده شدن بیش از حد ابرها می شد. در این موقعیت من قادر به خارج کردن جزئیات ابرها که بیش از حد نمایانده می شد نبودم چون باعث بزرگ شدن ابرها و سفیدی زیادشان می شد. از طرف دیگر میدانستم که می توانم چهره مردان را روشن کنم و جزئیات لازم را در نرم افزار لایت روم با کمی تغییر لغزنده گزینه Fill Light/Shadows خارج کنم. نمایش بعد از پردازش در ذهن، بخشی از یک مبارزه ذهنی است. شما دائماً باید از خود بپرسید: کدام عنصر در تصویر مهمتر است؟ کدام جزئیات را می توان از دست داد و کدام را نمی توان؟ و بالاخره اینکه ممکن است موقعیت هایی باشد که جزئیات بوسیله بیشتر یا کمتر نشان دادن، حفظ نشوند و تا وقتی که تکنولوژی عکاسی بهتر شود، این تنها چیزی است که با آن زندگی می کنیم.

منبع

مترجم: دکتر عمار رحمانی