مراسم احیای شب بیست و یکم ماه مبارک رمضان در گلزار شهدای کرمان

آهنگ بغضم، سکوت شب را می‌شکند

چه خوش است در نیمه‌های شب فریاد یارب یارب

بارالها زیر سایه کلماتت، زیر سایه کلمات وحیانیت نشسته‌ام،

 «بِکَ یا اللّه بِکَ یا اللّه» تو را به نام تو می‌خوانم؛ «یا مَنْ لَهُ الْأَسْماءُ الْحُسْنی»...

چه خوش است در نیمه‌های شب، در مقابل یگانه وجود

هستی، نشستن و فریاد یا رب، یا رب گفتن!!! قطره‌های اشک از صدای دل

 که غفور رحیم را صدا می‌زند، گوی سبقت را می‌ربایند.

دست‌های طاعت بندگان که خالصانه به سوی آسمان، بلند شده و با عطر یاس

و بنفشه در هم می‌آمیزند و روح را صیقل می‌دهند.

دستان بندگان که به سوی عرش بلند شده با ناله‌های سوزناک

 «الغوث الغوث خَلِّصْنا مِنَ النّارِ یا رَب» پر از گل سرخ امید می‌شوند.

ادامه گزارش در ادامه مطلب

---

  

سر از پا نمی‌شناسند دانه‌های تسبیح و در پی رسیدن

به تو می‌دوند، چه شبی است امشب!!! همه پل‌ها کوتاه شده‌اند.

 فرشتگان، روی دست‌هایم بذر عشق و بندگی می‌پاشند.

چه صدای دل‌انگیزی!!! طنین بال فرشتگان در همین نزدیکی است

 شاید یک قدم آن‌سوتر به وسعت دست‌های بنده‌ای مخلص

که دل آسمان را از شرم به زمین نزدیک می‌کند.

مهر، پیشانی را عاشقانه در بر می‌گیرد و فریاد

 «اَلْغَوْث اَلْغَوْث خَلِّصْنا مِنَ النّارِ یا رَب» به آسمان می‌رسد.

چه خوش است درک این لحظه

«اللهم انی اسئلک باسمک یا الله یا رحمان یا رحیم»...

آهنگ بغض، سکوت شب را می‌شکند و بار دیگر نوای

«لَیْلَة الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ» در آسمان می‌پیچد.

در زیباترین لحظات استجابت دعا، تن تمام واژه‌هایم با

«جوشنی» از جنس نور و نیاز و اجابت پوشانده

می‌شود «یا أَبْصَرُ مِنْ کُلِّ بَصیرٍ»...

سمانه سادات فقیه سبزواری

لینک گزارش تصویری